Köy Edebiyatı

       Ta çocukluğumda ilk camiye gidişimde anladım kıymetini. Namaz çıkışında yerinde olmadığını fark edince.    Şarkışla İmam Hatipte öğrenci iken Sosyal Bilgiler Öğretmenimin ayağında gördüğümde çok şaşırmıştım bizim oraların ayakkabısını. Bize göre Aristokrat Silüete uymuyordu soğukkuyu. Sürgün gelişiyle bağdaştırmaya çalışmıştım.    Pazardan ilk alınıpta o lastik kokusunu ciğerlerinize çektikçe zenginliğinize diyecek olmazdı. Hele bi de paraya kıyıp hem astarlı hem de potin görünümlü ucu sivri olanından alınmışsa değmeyin keyfime.  “Seneye de giyersin” hesabıyla bir numara büyük alma kültürü bunda da geçerli olsa da kışın ip çorap giymeye de müsait olurdu bu numara.    Dağda çamurda, firezde çayırda,tarlada ahırda her araziye uygun dört mevsim geçerliliğini sürdürürdü. Yeri gelir futbol ayakkabınız olurdu. Pantolonu çorabınızın içine kattınız mı her boyayaya girerdi gayrı.    Çorapsız  astarı olmaya...