Ah Madımak
" Cacık Deşirmek" Ya da "Bir Höbelek Madımak" Karların eriyip to prağın yumuşadığı tepeleri ve ovaları ıpıl ıpıl buharların kapladığı günlerdir. Tarlaların suya doyupta düz arazilerde mini gölcüklerin oluşması. Bunun da çayır çimenle karışmasıyla güneşle beraber seyrine doyum olmaz gayrı. Buz gibi kar suları yol bularak birleşti mi dereler,akar sular şenelmeye başlamıştır her dem. Ekinlerin yeşermeye başlamasıyla beraber ortama yayılan bahar kokusu da madımak zamanını hissettirir tastamam. Mezarın yolu,evinizin önü,köyün içi yani ayak altında her yer madımaktan geçilmez de kimse ona dönüpte bakmaz bile. İlla dere tepe aşılacak. Gerekirse bir güzel yağmur yenilecek. Beline azık çıkını sarılıp kiminde sapı bile olmayan "namlı" kimisinde“uflak” tan dönme bıçaklarla uzun yollar tepilecek. Çoluk çocuk yaşlı genç yollara düşülüp el değmemiş rutin bellekler bir bir ziyaret edilip tek t...